De wanorde van de bezorgdheid is ernstige medische ziekten die ongeveer 19 miljoen Amerikaanse volwassenen beïnvloeden. Deze wanorde vult het leven van mensen met overweldigende bezorgdheid en vrees. In tegenstelling tot de vrij milde, korte bezorgdheid die door een zware gebeurtenis zoals een bedrijfspresentatie wordt veroorzaakt of een eerste datum, is de bezorgdheidswanorde chronisch, relentless, en kan groeien als progressief slechter behandeld niet. Zolang er een goede reden voor vrees of bezorgdheid is, en het zich niet in de capaciteit mengt te werken, te spelen en, te socialiseren, wordt het niet beschouwd als een probleem. Maar wanneer de bezorgdheid het leven van zijn overneemt en begint dagelijkse activiteiten te onderbreken, is de situatie niet meer normaal. Een echte emotionele wanorde is nu op het werk... en het is tijd om een arts te zien. De efficiënte behandelingen voor bezorgdheidswanorde zijn beschikbaar, en het onderzoek brengt nieuwe, betere therapie op die de meeste mensen met bezorgdheidswanorde kan helpen het productieve, vervullende leven leiden. Als u denkt hebt u een bezorgdheidswanorde, zou u informatie en behandeling moeten verkrijgen.
Hoewel de bezorgdheidswanorde verscheidene verschillende vormen neemt, neigen bepaalde algemene symptomen om in allemaal te verschijnen. Wanneer het bespreken van hun voorwaarde, melden de mensen met bezorgdheidswanorde vaak het volgende:
- koude/klame handen
- diarree
- dizziness
- droge mond
- snelle impuls
- moeheid
- jitteriness
- stuk in de keel
- spierpijnen
- verdoofdheid/het tintelen van handen, voeten, of ander lichaamsdeel
- rennend of verpletterend hart
- snelle ademhaling
- shakiness die
- zweet
- spanning die
- beeft
- verstoorde maag Niet iedereen wie gedeprimeerd is heeft alle symptomen van de depressie, maar iedereen wie gedeprimeerd is heeft minstens wat van hen, die op de meeste dagen coëxisteren. De depressie kan zich in intensiteit van mild tot streng uitstrekken. De depressie kan met andere medische wanorde zoals kanker, hartkwaal, slag, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Alzheimer, en diabetes mede-voorkomen. In zulke gevallen, wordt de depressie vaak overzien en niet behandeld. Als de depressie wordt erkend en behandeld, kan de levenskwaliteit van een persoon zeer worden verbeterd. De fysieke symptomen van deze wanorde omvatten: het beven, het trillen, spierspanning, hoofdpijnen, geprikkeldheid, het zweten, misselijkheid, hete flitsen, losbolligheid, en moeilijkheid ademhaling. GAD wordt gediagnostiseerd wanneer psychologische en fysieke jongstleden symptomen van bezorgdheid een meer dan maand en vergezeld gaat niet van de symptomen van andere bezorgdheidswanorde. De symptomen van deze wanorde zijn vaak mild, en zich mengen niet in het werk of sociale situaties. Als de symptomen streng zijn, echter, kunnen zij dagelijkse activiteiten onderbreken. Omdat de mensen met algemene bezorgdheidswanorde vaak een andere fysieke of emotionele wanorde, zoals depressie hebben, is er veel geleerd debat geweest over de vraag of bezorgdheids er wanorde op zijn bestaat. Maar de recente studies wijzen erop dat er werkelijk zulk een wanorde is, en dat het door diagnose en behandeling kan worden geholpen. De symptomen van algemene bezorgdheidswanorde beginnen gewoonlijk in de jeugd en kunnen voor decennia onbehandeld gaan. Nochtans, neigen zij om met leeftijd te verminderen. Één studie vond dat slechts 3 percent van gevallen van algemene bezorgdheidswanorde in die 65 en over begon. Het probleem is gemeenschappelijker onder vrouwen dan mannen en loopt vaak in families.
Hoewel het ongewoon is, kunnen bepaalde medische problemen de symptomen van bezorgdheid nabootsen, of zelfs het produceren. De hartkloppingen en shortness van adem die door een onregelmatige hartslag worden veroorzaakt kunnen gemakkelijk met bezorgdheid worden verward. Een klonter in de long (longembolie) veroorzaakt vaak onverklaard gevoel van bezorgdheid. De neurologische problemen zoals epilepsie en hersenenwanorde kunnen van symptomen van bezorgdheid de oorzaak zijn. Kan zo bloedarmoede, diabetes, schildklierziekte, en bijnierproblemen. In het algemeen, zullen deze symptomen verdwijnen wanneer de onderliggende ziekte onder controle wordt gebracht, hoewel de bezorgdheid soms afzonderlijke behandeling vereist. De bezorgdheid verbonden aan het nemen of het beëindigen medicijnen en andere substanties kan gewoonlijk gemakkelijk worden verlicht zodra de oorzaak wordt erkend. Het is daarom essentieel om uw arts van een volledige verlaging van uw geneesmiddelen — met inbegrip van producten over de toonbank — en van uw het eten en het drinken gewoonten te voorzien.
Alvorens de behandeling kan beginnen, moet de arts een zorgvuldige kenmerkende evaluatie leiden om te bepalen of uw symptomen aan een bezorgdheidswanorde toe te schrijven zijn, die de bezorgdheidswanorde u kan hebben, en welke coëxisterende voorwaarden aanwezig kunnen zijn. De wanorde van de bezorgdheid is niet allen behandelde het zelfde, en het is belangrijk om het specifieke probleem te bepalen alvorens een cursus van behandeling terecht te komen in. Soms zal het alcoholisme of één of andere andere coëxisterende voorwaarde zulk een invloed hebben dat het noodzakelijk is om het tezelfdertijd te behandelen of alvorens de bezorgdheidswanorde te behandelen. In vele gevallen, zijn de medicijnen essentieel. Als u aan manie lijdt, kan een belangrijke depressie, of een paranoïde wanorde, medicijnen eigenlijk u aan uw normale zelf kunnen herstellen. Voor andere voorwaarden, zoals schizofrenie, controleren de medicijnen en wijzigen symptomen aan de graad dat een persoon in zijn gemeenschap kan blijven. De medicijnen verlichten ook de meer verontrustende symptomen, die een persoon toestaan om in een therapeutische verhouding in dienst te nemen en in de activiteiten van haar dagelijks leven re-in dienst te nemen. Soms is een drug een nuttige extra maatregel tijdens bijzonder zware tijden, misschien in het aanvankelijke stadium van behandeling of in een tijd van crisis. Die patiënten met gedachte wanorde of hallucinatory ervaringen kunnen slechts met aangewezen antipsychotic medicijnen worden gehandhaafd.
De psychofarmacologie, de behandeling van psychiatrische wanorde en de emotionele nood met medicijn, hebben zich in de loop van de laatste vijftig jaar ontwikkeld, aangezien ons begrip van de werkingen van de hersenen in verfijning is gestegen. Wanneer het medicijn voor geestelijke en emotionele ziekte wordt voorgeschreven, het frequentste doel is het chemische evenwicht binnen de hersenen te herstellen, daardoor herstellend evenwicht aan het volledige systeem. Bepaalde drugs functioneren om bepaalde symptomen, zoals te richten wanneer de kalmerende middelen voor slapeloosheid worden voorgeschreven. De medicijnen kunnen aan langzame ziekteprocessen, zoals werken wanneer het anti-oxyderend worden gebruikt om Alzheimer te behandelen. Nog controleren andere drugs het hunkeren naar en houden ander problematisch gedrag, zoals genomen aan controlealcoholisme in bedwang. Het is niet volledig duidelijk waarom de psychotrope medicijnen werken; maar toch blijkt het dat zij saldo binnen de chemie van de hersenen opnieuw vestigen. Het gedrag wordt door berichten bepaald die binnen de hersenen van één zenuwcel aan een andere door diverse chemische producten worden overgebracht. Deze chemische producten worden genoemd neurotransmitters. Door miljoenen zenuwcellen binnen de hersenen, brengen de chemische producten geheugen, slaappatronen, waarnemingen, gevoel, stemmingen en gedachten teweeg. De elektrische stroom die de berichten draagt wordt ontvangen tegen zenuweinden, genoemd synapsen, die dan de neurotransmitter vrijgeven. Deze chemische producten, beurtelings, verspreiden het bericht door de volgende zenuwen in lijn te bevorderen om op het elektrobericht te verzenden. Zodra gebruikt, is het neurotransmitterchemische product teruggekeerd en in het zenuweind opgeslagen. Dit recyclingsprocédé wordt geroepen reuptake. Wanneer dit signalerende proces scheef gaat, worden de gevolgen gezien in het gedrag van een persoon en in zijn emoties, waarnemingen, sensaties, en ideeën ervaren.
Als u, of iemand u kent, symptomen van bezorgdheid hebt, is een bezoek aan de familiearts gewoonlijk de beste plaats om te beginnen. Een arts kan helpen bepalen of de symptomen aan een bezorgdheidswanorde, één of andere andere medische voorwaarde, of allebei toe te schrijven zijn. Vaak, is de volgende stap in het krijgen van behandeling voor een bezorgdheidswanorde verwijzing aan een geestelijke gezondheidsberoeps. Onder de beroeps die kunnen helpen zijn psychiaters, psychologen, sociale arbeiders, en adviseurs. Nochtans, is het best om een beroeps te zoeken die opleiding zich in cognitief-gedragstherapie en/of gedragstherapie, zoals aangewezen heeft gespecialiseerd, en die aan het gebruik van medicijnen open is, indien nodig.
Definities op deze paginaBezorgdheid
- Een staat van uneasiness en vrees, zoals over toekomstige onzekerheden.
- Zorg of spanning in antwoord op echte of ingebeelde spanning, gevaar, of gevreesde situaties. De fysieke reacties zoals snelle impuls, het zweten, het beven, de moeheid, en de zwakheid kunnen bezorgdheid begeleiden.
De wanorde van de bezorgdheid
- Een psychiatrische wanorde die de aanwezigheid van bezorgdheid impliceert die zo intens of zo vaak aanwezig is dat het moeilijkheid of nood voor het individu veroorzaakt.
- Om het even welk van diverse wanorde waarin de bezorgdheid of de primaire storing is of het resultaat van het confronteren van een gevreesd situatie of een voorwerp is; zij omvatten obsessive-compulsive wanorde en posttraumatic spanningswanorde.
Vrees
- De vrees is een onplezierig gevoel van waargenomen risico of gevaar, of het echt of ingebeeld is.
Depressie
- In psychiatrie, een symptoom van stemmingswanorde die door intens gevoel van verlies wordt gekenmerkt, droefheid, hopelessness, mislukking, en verwerping.
Geestelijke gezondheid
- Een staat van emotioneel en psychologisch welzijn waarin een individu zijn of haar cognitieve en emotionele mogelijkheden gebruiken, in de maatschappij kan functioneren, en de gewone eisen van het dagelijkse leven ontmoeten.
- De psychologische staat van iemand wie op een bevredigend niveau van emotionele en gedragsaanpassing functioneert.
Spanning
- Een staat van extreme moeilijkheid, druk, of spanning.
- Een fysieke en psychologische reactie die uit wordt blootgesteld aan de vraag of een druk voortvloeit.
|
|
